Tekin 'in Umudu

 

Tekin'in Umudu

Tekin ilkokula giden ,çevreyi,doğayı,hayvanları çok seven sevimli aynı zamanda çok da meraklı bir çocuktu.Tekinlerin evi ark deresinin yamacında,şosenin kenarında toprak ve taştan yığma,çatısı olmayan damdan bir evdi.Evin çevresi taş duvarlarla çevrili,bahçe duvarının içinde,ağırlıklı kavak ağacı olmak üzere,söğüt,akasya,elma  ve kiraz ağaçları vardı.Ağaçlarında içinde yaz mevsiminde çeşitli sebzelerin ekildiği küçük bir bostan vardı.Bostana yazın soğan,maydanoz,tere,roka,marul,salatalık,domates,fasulye gibi sebzelerden ekerlerdi.

Tekin küçük yaştan itibaren evlerinin bahçesindeki ağaçlara konan serçelere kışın yem vererek ,kuşlara olan ilgisi her geçen gün artarak devam ediyordu.Zaman zaman evin damına yem koyar,güvercinlerin,serçelerin gelmesini sessizce onlara görünmeden beklerdi.Güvercin ve serçeler yemlerini yemek için dama kanat çırparak inerler,Kuşkuyla etrafa bakarak yem yerlerdi.Tekin de seyrettikçe mutlu olurdu.

Tekinlerin yaşadığı ilçede çok kar yağardı.Kar dolayısı ile sığırcıklar,serçeler,güvercinler kışın göçmedikleri için kar dolayısı ile yem bulmakta güçlük çekerlerdi.Tekin kendini bu kuşlara yem vermeğe adamıştı.Evin damına,kapının önüne arpa ,buğday,mısır gibi yemleri döker,onlar gelince yemelerini izlerdi.Zamanla kuşlar Tekin'e Tekin de kuşlara alışmıştı.

Tekin'in asıl umudu göçmen kuşlardaydı.Onlar sonbaharda ilçelerini terk eder.Bir dahaki Nisan -Mayıs aylarına kadar gelmezlerdi.Tekinlerin evin altındaki derenin iki yanı boylu  söğüt ağaçlarıyla ,kavak ağaçlarıyla kaplıydı.Söğütlerin içinde yem bitkilerinden yonca , korunga ve fiğ ekiliydi.Yemyeşil olurdu.Yeşilliğin içinde korungaların mor çiçekleri,fiğlerin beyaz çiçekleri görmeğe değerdi.

Tekin Nisan ayından itibaren Tutu adını koyduğu Leğleğini beklerdi.O gelmeden hangi ağaca yuva yapacağını düşünürdü.Onun gelişi Tekin'in umutlarına umut katardı.Artık bahar gelmişti.Soğuklara veda edilmişti diye düşünürdü.Tutu'nun özenle yuvasına çalı çırpı taşımasını izlerdi.Yaz boyunca yuvada neler yaptıklarını,nasıl yavru yaptıklarını,yavruları nasıl beslediklerini izlerdi.Dişi leyleğin yuvaya dört yumurta yaptığını.Bu yumurtalardan yavruların nasıl çıktığını merakla izler,mutlu olurdu.

Mayıs sonu gibi de seslerine hayran olduğu telli turnaları beklerdi.Turnalar yanık yanık öterek Murat Nehri kıyısına gelir.Sazlık alanlarda yuva yaparlardı.Yem yemek için de buğday,arpa tarlalarına girerlerdi.Tekin turnaları uzaktan izler,seslerini müzik dinler gibi dinlerdi.Turnaların gelişi Tekin'e yazın geldiğini muştulardı.Tekin 'de çok sevinirdi.artık Nehrin serin sularına girme vaktiydi.Tekin ile arkadaşları Murat Nehrine girer,çığlıklar atarak eğlenir,nehirden çıkar kıyıdaki kumsalda kumdan kaleler,çamurdan evler yaparlardı.Kuma çeşitli yazılar yazarlardı.Turnalar leylekler hiç gitmesin bizimle kalsın diye.Kumda oynarken çok ısındıklarında serinlemek için nehire girer serinlerlerdi.

Sonbahar geldiğinde Göçmen kuşlar Afrikaya, sıcak ülkelere katarlar halinde uçarak giderlerdi.Onların gökyüzündeki görüntüsü uçurtmaya benzerdi.Artık Tekin'in umudu olan Leylekler,turnalar,kırlangıçlar göç etmeye başlamıştı.Yaz bitiyordu.Umudunu bir başka bahara saklamak üzere, hüzün sarardı içini.Turnaların yanık sesleri yankılanırdı.Leyleklerin yuvalarındaki takırtılar bitiyordu.Bu sessizlik sanki kışın habercisiydi.

Tekinde her mevsim bitmeyen bir hayvan sevgisi vardı.Umutlarını,sevinçlerini mevsimine göre çevresindeki hayvanlarla paylaşırdı.Onları doyurmak onu çok mutlu ederdi.Mevsimlerin her değişimi Tekin de sevinç,üzüntü,umutlarını artırırdı.Biri bitince diğeri başlıyordu.Göçmen kuşların gidişi üzer,gelişleri mutlu ederdi.Sığırcıklar,serçeler,güvercinler sürekli ilçedeydi Tekin 'i yalnız bırakmıyorlardı.Hele hel kışın daha da yakınlaşıyorlardı.Onlara karın üzerinde yem vermek ayrı bir mutluluk kaynağıydı.Kışı onlarla geçirir,Umutlarını bir başka bahara saklardı. 14.02.2021

                                                                                                                 Celal  Yıldırım