Pandemi Öncesi

                                                Pandemi  Öncesi

Benim bir dedem var.Sizlere dedemden söz etmek istiyorum.Dedem uzun boylu,kumral saçlı,kehribar gözlü , buğday benizli,geniş omuzlu,yürüdüğünü uzaktan hissedersiniz.Nasıl huyludur dersiniz gibi.Çok iyi huylu,yardımsever,tanıştığı her insana güven veren,ilçemizde başı sıkışanın gelip çareler danıştığı bilge bir insandı.

Onun torunu olmaktan gurur duyuyorum.Okul saatlerinde okulda.Birde sokakta arkadaşlarımla oyun oynamanın dışındaki boş zamanlarımı geçirmekten büyük zevk alırım.Gündüz saatlerinde dedemle parklara gider.Kimi zaman dondurma alır birlikte yerdik.Yol yürürken sohbetine doyamazdım.Akşam uyku saati geldiğinde bana keyifle anlattığı masalları dinler,uykuya dalardım.Gerçi dedem masal anlatmaya başladı mı hiç uyku uyumak istemezdim.Dedemin anlattığı masallardan daha çok dinlemek için.

Günler böyle güzel geçip gidiyordu,haftalar, ayları; aylar yılları kovalıyordu. Dedem radyodan ajans dinlemeyi severdi.Ajans saat geldi mi hiç kimsenin konuşmasına izin vermezdi.O saatte sessizlik isterdi.Biz aile üyeleri de dedemin ajans dinleme hasasiyetine saygı duyar,sessiz olurduk.2020 yılının martın 11 di.Ajans dinlerken; ajansta şöyle bir haber geçti''Yurdumuzda ilk korona vakası görüldü.''Korona tüm dünyada pandemiye dönüşmüştü.

Şimdi doğal olarak soracaksınız dedenin  korona ile ne ilgisi var?Çok ilgisi var.Birkaç gün sonra sağlık bakanlığı çok sıkı önlemler almaya başladı.Bu önlemler maske,mesafe,hijyen,birde eve kapanmaydı.İşte dedem ve beni yakıdan ilgilendiren eve kapanmaydı.(Yani sokağa çıkma yasakları) Dedem de ben de her geçen gün evde kaldıkça çok sıkılıyorduk.Yeni yeni uğraşlar bulmaya çalışıyorduk.Dedem, ağaç oyma ve yontma,ben resim yapma,kitap okuma,müzik dinlenme ve birlikte satranç oynuyorduk.Yine de zaman geçmek bilmiyordu.

Dedem sokağa çıkma saatlerinden dolayı .Cami de namaz kılmaya gidemedi.Vakit namazlarını evde kılıyordu.Dedem tam bir cumhuriyet aydınıydı.Aynı zamanda dini bütün bir insandı.Cmhuriyetin kuruluş yıllarında çok güçlüklerle karşılaşmış.Onun için Cumhuriyete kavuşmanın kıymetini iyi bilen bir kişilikti.

Akşam saatleri olunca da dedem de evde kalmaktan ötürü,çok sıkılırdı.Bu sıkıntısını gidermesi için bir fikir geldi aklıma.Dedim ki dede, artık uyku saatlerinde bana masal anlatma,onun yerine pandemi öncesinde yaşadıklarını anlat.Bu fikrimi dedem çok beğenmişti.

O günden sonra dedemle gündüzleri;satranç oynar,ağaç oyma yapar,resimler çizer,bazen de müzik dinlerdik.Akşam olunca da  uyku saatinde dedemin Kore Savaşında yaşadıklarını ,arkadaşlarının kahramanlıklarını anlatırdı.Dedem anılarını yaşar gibi anlatınca bende keyifle dinlerdim.Bazen dedemin anılarından çok beğendiklerimi tekrar tekrar anlatmasını isterdim.

Ertesi gün uzaktan eğitim için arkadaşlarımla zoom programı  üzerinden görüşürken ,dedemin ilgimi çeken anılarndan söz ederdim.Arkadaşlarımdan dedemi tanımayalar dedemle tanışmalarına can atarlardı.Dedem de şu pandemi bir bitsin,arkadaşlarınla birlikte park ve bahçelerede bir araya gelir güzelce vakit geçirebiliriz derdi.

Önceden dedemle tanışan arkadaşlar ise bazen kaçamak yaparak ,dedemin yanına gelir.Onun nüktedan sohbetini kulak kesilerek dinlerdiler.Dinledikçe kahkahalar atar neşemzi bulurduk.Hem dedem evde kalmanın sıkıntısını atar.Hem de arkadaşlarım ve ben mutlu olurduk.

Dedem sık sık radyodan ajans dinler.Eve kapanmanın bir ceza gibi olduğu günlerin geçmesi için, müjdeli bir haber beklerdi.Derken dünyanın birçok ülkesinde aşılar bulunmuştu.Dedem eğer aşıyı olursak.Evde kalmaktan kontrollü serbestliğe geçilebileceğinden söz ederdi.Dedem 72 yaşındaydı.Beklenen gün geldi.70 yaş üstüne aşı vurulacaktı.E nabızdan dedem için ,randevu aldım.Ertesi gün aile hekimliğimize gittik.Ben dışarıda bekledim,dedem içeriye girip aşısını oldu.Birlikte eve döndük.

Aşılardan sonra 65 yaş üstüne uygulanan kararlar gevşetilince.Artık dedem vakit namazlarını camide kılıyor.Caminin bahçesinde özlediği arkadaşlarıyla sohbet ediyordu.Benim de okulum kısmi zamanlı açıldı.Ben de haftanın 4 günü okula gidiyor ,arkadaşlarımla,öğretmenlerimle iyi vakit geçiriyordum.Haftanın bir gününde de uzaktan online eğitime devam ediyordum .Dedemin masallarını da çok özlemişim.Dedem yine masallarından seçmeler yaparak beni uyku saatimde yalnız bırakmıyordu.Sevimli,hoş sohbet bir dedem olduğu için çok çooook mutluyum. 12.03.2021

                                                                                           Celal    Yıldırım