Acıyı Bal Eyleyenler

 Acıyı Bal Eyleyenler

Gecenin sessizliğini,bekçinin düdüğü yırtıyor

Uykusundan uyanan emekçiler,telaşla sokağa iniyordu.

Ara sokaklardan,insan kalabalıkları;

Metroya,metrobüse,otobüse,dolmuşa

Seller gibi akıyor

Sokağın başındaki simitçinin sesi,kulakları çınlatıyordu.

Fırından sıcak ekmek kokusu sokağa yayılıyor

Sabahçı kahvelerinde iş bekleyen işsizler,sıcak çaylarını yudumluyordu.

Çorbacıda çorbaların kokusu burunları sızlatıyor

Aç midelere gel gel ediyordu

Emekçiler ,fabrikaya yetişmenin telaşıyla koşuşturuyor

Gecenin karanlığında,evinden çıkıp

Yollara düşen emekçiler

Sofrasında;ekmeği,zeytini,peyniri her geçen gün azalan

Yaşadıkları şehrin ,güzelliklerinin farkında olmadan

Kurulu bir saat gibi,evden işe,işten eve

Eve vardığında

Çocuklarının nasıl büyüdüğünü ,fark edemeyen emekçiler

Acıyı bal Eyleyenler

Yaşadıklarının bile farkında değiller,koca şehirde

Yaşamak buysa,yaşıyorlar

Yaşamdan habersizce,kalabalıklar içinde

Yapayalnız

23/01/2024

Celal Yıldırım